คุณเคยคิดถึงจุดเริ่มต้นไหม? คุณอาจถามว่า มันคืออะไรหรือ? ก็คืออะไรก็ตามที่ปรากฎออกมาก่อนสิ่งอื่น หรืออะไรก็ตามที่อยู่ที่นั่นก่อนเพื่อน ในช่วงเวลาแรกเริ่มที่สุด คุณเคยพยายามคิดจนเจ็บสมองไปหมดในเรื่องนี้หรือเปล่า?
คุณอาจพูดว่า รอเดี๋ยวนะ มันจะเป็นไปได้ไหมว่าในจุดเริ่มต้นนั้นมีแต่ความว่างเปล่าจริงๆ? มันเป็นไปได้ไหมว่าล้านล้านล้านปีมาแล้ว มันไม่มีอะไรอยู่สักอย่างเลย อันนี้เป็นสิ่งที่น่าคิดอย่างแน่นอน --- ดังนั้นมาลองคิดกันดู---แต่เริ่มแรกเราใช้วิธีของความคล้ายคลึงกัน
สมมติว่า คุณมีห้องที่ใหญ่มาก ห้องปิดทั้งหมดและมีขนาดเท่าๆกับสนามฟุตบอล ห้องถูกล๊อคอย่างถาวร และไม่มีประตูหรือหน้าต่าง และไม่มีรูอะไรเลยบนผนัง
ในห้องนั้นไม่มีอะไรเลย ว่างเปล่าที่สุด ไม่มีชิ้นส่วนของอะไรสักอย่าง ไม่มีอากาศด้วย ไม่มีฝุ่นเลย ไม่มีแสงสว่างด้วย มันเป็นห้องที่ถูกปิดสนิท ข้างในมืดสนิท แต่แล้ว เกิดอะไรขึ้น?
สมมติว่า เป้าหมายของคุณคือการไปเอาอะไรสักอย่าง-- อะไรก็ได้ทั้งนั้น---ใส่เข้าไปในห้องดังกล่าว แต่กฎก็คือว่าคุณไม่สามารถใช้อะไรจากภายนอกห้อง เพื่อจะทำตามเป้าหมายให้สำเร็จได้เลย ดังนั้นคุณจะทำอย่างไร?
คุณอาจจะคิดว่า ถ้าฉันสร้างประกายไฟบางอย่างให้เกิดขึ้นในห้องนั้น ได้ไหมนะ? ห้องนั้นก็จะมีแสงสว่าง แม้ว่าจะชั่วขณะหนึ่งก็ตาม แม้แต่แค่นั้น เราก็จะต้องเรียกว่ามี “บางอย่าง” อยู่ในห้องใช่ไหม นั่นก็ถูกต้อง แต่ว่าคุณอยู่ข้างนอกห้อง! ตามกฎคุณไม่ได้รับอนุญาตให้ทำเช่นนั้น
แต่คุณอาจจะพูดว่า ถ้าฉันสามารถส่งบางสิ่งทางเครื่องส่งเข้าไปในห้องล่ะ เหมือนในหนังสตาร์เทร็คไง? ก็ต้องบอกอีกครั้งว่า การทำอย่างนี้ไม่ได้รับการอนุญาต เพราะคุณใช้บางสิ่งจากนอกห้องนั้นเพื่อทำอะไรให้เกิดขึ้นในห้อง
มีสิ่งท่ีต้องเลือกอีกแล้วสิ คุณต้องการบางอย่างจากในห้องโดยที่ต้องใช้เพียงแต่สิ่งที่อยู่ในห้องเท่านั้น และในกรณีนี้ สิ่งที่อยู่ในห้องก็คือความว่างเปล่า
คุณอาจจะพูดว่า อาจมีอนุภาคเล็กๆบางอย่าง ที่จะปรากฎขึ้นมาได้ ถ้าเราให้เวลามันอย่างเพียงพอ
ถ้ายึดตามทฤษฎีนี้ จะมีปัญหาเกิดขึ้นสามอย่าง ประการแรกคือ เวลา ด้วยตัวของมันเอง ทำอะไรไม่ได้ สิ่งต่างๆเกิดขึ้นโดยอาศัยห้วงเวลา แต่มันไม่ใช่ตัวของเวลาที่ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้น ตัวอย่างเช่น ถ้าคุณรอ 15 นาทีในการอบคุ้กกี้ มันไม่ใช่เวลา 15 นาทีที่สามารถอบคุ้กกี้เหล่านั้น แต่เป็นความร้อนในเตาอบต่างหาก ถ้าคุณวางคุ้กกี้ที่ยังไม่ได้อบบนเค้าท์เตอร์เฉยๆ 15 นาที มันก็จะไม่ถูกอบให้สุก
ในความเป็นไปได้ เรามีห้องที่ถูกปิดทั้งหมด ไม่มีอะไรอยู่ในห้องนั้นเลยสักอย่าง การรอ 15 นาที ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ใดๆได้ไม่ว่าจะในตัวของมันหรือโดยมันก็ตาม คุณอาจจะพูดว่า ถ้าเรารออิออนล่ะ? อิออนมันก็คือกลุ่มของ 15 นาทีที่ถูกอัดเข้าด้วยกัน ถ้าคุณตั้งคุ้กกี้เอาไว้บนเคาท์เตอร์ โดยรออิออน อิออนมันจะทำให้คุ้กกี้สุกได้หรือ?
ปัญหาประการที่สองก็คือ: มันมีเหตุผลอะไรที่ “บางสิ่ง” จะปรากฎขึ้นมาในห้องที่ว่างเปล่า ถ้าจะเกิดขึ้น มันต้องมีเหตุผลว่าทำไมจึงเกิด แต่ในห้องมันก็ไม่มีอะไรเลยนี่นา ดังนั้นจึงไม่มีสิ่งใดมาหักล้างกรณีที่เราได้พูดกันมาแล้วได้ ใช่ไหม? มันไม่มีอะไรในห้องนั้นที่จะเป็นเหตุให้มีบางสิ่งผุดขึ้นมาในห้อง (และเหตุผลนั้นต้องมาจากภายในห้องเท่านั้น)
คุณอาจจะพูดอีกว่า แล้วถ้าเป็นอนุภาคเล็กๆของบางสิ่งล่ะ? มันจะมีโอกาสที่เป็นไปได้ในการเกิดวัตถุหนึ่งๆขึ้นมา มากกว่าบางสิ่งที่ใหญ่กว่านั้น อย่างเช่นลูกฟุตบอลไหม?
นี่ก็จะนำมาซึ่งปัญหาที่สาม: คือขนาด ขนาดนั้นเป็นนามธรรม เหมือนอย่างในกรณีเรื่องเวลา ขนาดมีความสัมพันธ์กัน ลองอธิบายอย่างนี้ว่า เรามีลูกเบสบอล มีขนาดที่ต่างๆ ลูกหนึ่งมีขนาดกว้าง 10 ฟุต อีกลูกมีขนาดกว้าง 5 ฟุต อีกลูกมีขนาดความกว้างที่ปกติ ขนาดไหนที่น่าจะเป็นตัวที่สร้างวัตถุบางอย่างให้เกิดขึ้นในห้อง?
ลูกเบสบอลขนาดปกติหรือ? ไม่ใช่ ความเป็นไปได้มันก็น่าจะมีเท่าๆกันสำหรับทั้งสามขนาด ขนาดต่างๆกันไม่ใช่เรื่องสำคัญ มันไม่ใช่ประเด็นเลย ประเด็นก็คือ ลูกเบสบอลไม่ว่าขนาดไหนจะ “ปรากฎขึ้น” ในห้องว่างเปล่า ที่ถูกปิดเอาไว้ได้หรือไม่
ถ้าคุณไม่คิดว่า ลูกเบสบอลขนาดเล็กที่สุด สามารถปรากฎขึ้นในห้องนั้นได้ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใดก็ตาม ดังนั้นคุณก็ต้องสรุปได้เหมือนกันว่า แม้อะตอมก็ไม่สามารถปรากฎขึ้นในห้องนั้นได้เช่นกัน ขนาดไม่ใช่ประเด็น มีความคล้ายคลึงกัน ของการที่ชิ้นส่วนที่เล็กที่สุดนั้นไม่สามารถก่อให้เกิดวัตถุขึ้นได้โดยปราศจากสาเหตุ มันก็ไม่แตกต่างจากการที่ตู้เย็นจะทำให้เกิดวัตถุบางอย่างได้โดยปราศจากสาเหตุเช่นเดียวกัน
ตอนนี้ให้เราขยายความคล้ายคลึงกันของเราอีกสักหน่อย ลองเลื่อนผนังของห้องใหญ่ที่มึดทึบนั้นดูล่ะ ขยายผนังออกไปในทุกทิศทุกทางให้มันกว้างออกไปอย่างไม่รู้จบเลย ตอนนี้ก็จะไม่มีอะไรที่อยู่นอกห้องเลยเพราะอาณาเขตของห้องนั้นคือทุกสิ่งทุกอย่างอยู่แล้ว จบ
ห้องมืดมิดที่อาณาเขตไม่มีที่สิ้นสุดไม่มีแสงสว่าง ไม่มีฝุ่นละออง ไม่มีชิ้นส่วนของอะไรเลย ไม่มีอากาศ ไม่มีวัตถุ ไม่มีโมเลกุล มันเป็นความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์ ในความเป็นจริงเราเรียกมันได้ว่า ความว่างเปล่าที่สมบูรณ์
ดังนั้น นี่คือคำถาม ถ้าตั้งแต่เริ่มต้น---เป็นล้านล้านล้านปี--- มีความว่างเปล่างอย่างสมบูรณ์ แล้วละก็ ในเวลานี้จะยังมีความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์อยู่หรือไม่?
ใช่แล้ว สำหรับบางสิ่ง---ไม่ว่าจะเล็กแค่ไหน---ไม่สามารถเกิดมาจากความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์ได้ เราก็จะยังคงมีความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์อยู่นั่นเอง
สิ่งนี้บอกอะไรแก่เรา? ก็บอกว่า ความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์ มันไม่เคยมีอยู่จริงน่ะสิ เพราะอะไร? ก็เพราะว่า ถ้าความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์เคยมีอยู่จริง มันก็จะยังคงมีความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์อยู่ ณ ปัจจุบันแน่
ถ้าความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์เคยมีอยู่จริง ก็จะไม่มีสิ่งใดนอกเหนือออกจากความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์ ที่จะเป็นสาเหตุมีการเป็นอยู่ของบางสิ่งบางอย่างได้เลย
อีกสักครั้งนะคะ ถ้าความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์เคยมีอยู่จริงๆ มันก็จะยังคงมีความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์อยู่แน่ๆ
อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างที่เป็นอยู่จริง ความจริงมีหลายอย่างด้วย ตัวอย่าง คุณ คือบางอย่างที่เป็นอยู่ เป็นบางอย่างที่สำคัญเสียด้วย ดังนั้นคุณจึงเป็นข้อพิสูจน์ที่ว่า ความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์นั้นไม่เคยมีอยู่จริง
ตอนนี้ ถ้าความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์ไม่เคยมีอยู่ นั่นหมายความว่า มันมีเวลาที่ บางสิ่งที่ดำรงอยู่เสมออย่างน้อยหนึ่งอย่าง สิ่งนั้นคืออะไร?
มันเป็นสิ่งเดียวหรือหลายสิ่ง? มันคืออะตอมไหม? ชิ้นส่วนอะไรหรือเปล่า? โมเลกุลใช่ไหม? แล้วลูกฟุตบอลล่ะ? หรือเป็นลูกเบสบอลผ่าเหล่า? ตู้เย็นก็เป็นไปได้นะ? เอ! หรือจะเป็นคุ้กกี้ดีล่ะ?
สำหรับบทความอื่นที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ดู พระเจ้าทรงสร้างจักรวาลจริงหรือ?
► | วิธีที่จะเริ่มต้นมีความสัมพันธ์กับพระเจ้า |
► | ผม มีคำถาม หรือ ความคิดเห็น |